Hier zit ik dan op de straat,
waar iedereen voorbijgaat.
Met een flesje lijm in mijn hand gekneld,
ga ik even zweven,
maar de realiteit houdt me tegen.
Ik bedel voor een beetje geld,
dat is het enige wat telt.
Ginder zie ik Pedro.
Hij zit op de hoek,
met zijn oude versleten broek.
Als er iemand voorbijkomt zegt hij snel
"schoenen poetsen voor weinig geld ?"
De ene dag krijg ik veel en dan denk ik
"Goh, wat ben ik toch rijk !"
Maar de andere dag krijg ik niets.
Hier zit ik dan weer op de straat met mijn flesje lijm.
Ik zie kleuren die ik anders nooit zie,
de stank gaat van rottig naar geurig.
Dan denk ik ook
"Kon ik maar vliegen, vliegen hiervandaan. Weg van de realiteit en eeuwig blijven dromen !"