zo in het donker
lopend in een bos
van de gouden gazelle
en de groenen vos
schrik ik even op
het is meneer de os
waar gaat u heen
spreekt zijn zware stem
u bent toch niet gemeen
ik ken u niet
volgens mij vernietigd jou soort
en dat is niet zoals dat hoort
dit bos is zo heilig als wat
ja meneer de os dat weet ik maar al tegoed
zo zoek ik de oranje uil
u weet wel
die overal raad op weet
mijn soort heeft namelijk veel spijt
en zoekt een compromis met het bos
en jullie natuurlijk ook allen die hier wonen
loopt u verder de os weet het zeker
dit mensen kind is goed gezind
let wel op de zilveren tijger
want dat is en blijft een machtig krijger
en u naam was mensen kind
mijn naam is vuilnisbelt
diep het bos in van de zilveren tijger en oranje uil
werd er nog lang na gelachen
om de mens en zijn geld