Hier een gedicht
of eigenlijk meer een bericht
er leven kinderen in armoede
ze zijn niet goed op hun hoede
bang en alleen
geen papa of mama om hen heen
werken in fabrieken
er komen steeds meer zieken
is er dan niemand die aan hun denkt
of er een oplossing voor bedenkt?
zo kan het toch niet langer
meisjes worden vroeg zwanger
Worden over gelaten aan een onbekende man
wie bedenk een actieplan
protesteren tegen wat er daar gebeurd
is er dan niemand die daar om treurt?
en wij, wij dragen de kleren die hun voor ons maken
die zij met hun blote vingers aan raken
kleren voor ons
die kleren zijn van brons
of toch eigenlijk van goud
het is gewoon fout
het zou niet moeten gebeuren
de mensen zouden er niet meer moeten treuren
alles met vreugde
een regering die deugde
dan zou alles beter zijn
alle kinderen spelen fijn
geen geweer meer in de hand
vrij in hun eigen land
niet meer bang hoeven zijn
gewoon nergens meer pijn
ja dat, dat is nou echt vrede!