op de rode daken,
wat een zachte waas
van spiegels achterlaat.
Het geeft mij een gevoel
van verlangen naar verdriet,
de innerlijke drang
naar troost maar ongezien
willen zijn.
Mijn ogen weerspiegelen
de rode glans,
een scherpe traan
snijdt in mijn wang.
Het bestaat uit onbereikbaarheid
en hoe ik ook probeer,
mijn armen blijven te klein
Anouk*jee: | Zondag, augustus 17, 2008 14:52 |
heel mooi liefs |
|
Klaes: | Vrijdag, augustus 15, 2008 20:11 |
pracht beeld schets je hier leafs/klaes |
|
Dina-Anna: | Vrijdag, augustus 15, 2008 19:51 |
Prachtig schrijfje! Liefs Dina |
|
Roque: | Vrijdag, augustus 15, 2008 17:15 |
sterk schrijven Veerle, heel graag gelezen. Groet Roque |
|
Auteur: Veerle_L | ||
Gecontroleerd door: Anastacia | ||
Gepubliceerd op: 15 augustus 2008 | ||
Thema's: |