Als ik jou daar zie staan zo zielig en zo alleen
En vrienden je heb er geen
Je sluit je af voor de mensheid
Maar je moet toch ooit je verdriet kwijt
Wat heeft iemand jou misdaan
Waarom toen ik je ernaar vroeg ben je weggegaan
Waarom wil je het niet vertellen
En waarom kies je om ervoor weg te rennen?
Waarom heb je geen vertrouwen
Ik heb wel van je gehouden
je bent een klein engeltje van een jaar of zeven
En nu al bang om door te leven
Je zit altijd onder de blauwe plekken
Wat doen ze met jou die gekken?
Je bent ontschulddig en lief
En niemand ziet dan ook maar iets
verbeeld ik het me allemaal maar?
Nee het is geen verbeelding het is waar
iedereen sluit zijn ogen
En jij blijft hopen maar ondertussen ben je wel verder in je schulp gekropen
Is er dan niemand die jou helpen wil?
Waarom is de mensheid zo kil?
Dit is toch geen menselijk heid meer?
Dat kleine meisje zo verloren dat doet zeer
Niemand doet iets
Ze zien niets
Ja vast dat geloof ik niet
OPEN JE OGEN DAT MEISJE HEEFT VERDRIET
Willen jullie het niet zien?
of verbeeld ik me het misschien?
Als ik kijk in haar mooie donkere ogen
Dan zie ik dat ze blijft hopen
Op je een rustig plekje in de wereld
En niet een vieze kerel!
Wij moeten probeeren het te stoppen