Ze lijmde deeltjes aan elkaar,
Lapte bouwvalligheid weer op,
Praatte door tot krom weer recht was,
Zette logica op zijn kop.
Negeerde aandrang om te vragen,
Lakte dofheid uit haar hart,
Maande chaos tot stil zwijgen,
Al maakten gedachtes zo verward.
En dit alles deed ze,
Met de hoop op wat geluk,
Maar ondanks alle reparaties,
Ging haar hartje toch nog stuk.
Auteur: Engeltjuh | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 01 september 2008 | ||
Thema's: |