Angst in je Ogen.
Heel doordacht,
en ruimschoots gepland,
breng heel voorzichtig,
mijn hand naar je gezicht.
als dan heel langzaam,
mijn vingertoppen over je wang gaan,
staan ineens,
twee heel angstige ogen,
geschrokken wijzend,
naar mij gericht.
wat ik dacht van je te weten,
voelde als een speld in een hooiberg,
de angsten die je moet hebben doorstaan,
als hij zo bruut zijn plezier op jou uitleefde
jou ogen in die tel in tijd,
dwongen mij mijn tranen te slikken,
de tranen die ik op zo'n moment,
het liefste voor jou mijdt.
ik wil dan sterk voor je zijn,
jou laten voelen,
dat je voor mijn liefde niet,
bang hoeft te zijn.
lijkt of ik nu alleen nog van je weet,
is dat de 'liefde' die je tot nu toe kreeg,
alleen nog in je leeft als angst en pijn.
woorden schieten te kort,
wat ik er voor over heb die pijn dragelijk te maken.
daden kunnen nu niet voorkomen,
jou nogmaals zo in schrik te laten geraken.
ik weet heel erg goed,
dat je mij al zo veel meer kan geven,
dan iedere man ooit tevoor.
en ook heel erg goed dat je mij meer vertrouwd,
maar toch speelt de angst in jou door.
je angst in jou ogen,
voor mij nu een tel in tijd.
is voor jou helaas
al een jaren een lange strijd.