Ik wandel door mijn verleden,
Door mijn kinder en puberteit,
Zoveel wat ik toen niet snapte,
Maar zo jong al mijn onschuld kwijt.
Ook kende ik echt wel mooie dagen,
Die ik koester in mijn hart,
Maar kon er toen niet van genieten,
Want ik was verscheurd, verward.
Was te jong met problemen bezig,
Waar geen oplossing voor was,
En ik kon dat toen niet weten,
Want dat zie ik nog maar pas.
Nu loop ik door vergeten dagen,
Vervolg ik blindelings mijn pad,
Maar toen was die weg niet duidelijk,
Daar ik geen routewijzer had.
20-9-2006
Gerhardus: | Zondag, oktober 12, 2008 10:11 |
..en de jeugd behoort zo zonnig te zijn.. liefs, Gerhard (dank voor jouw reaktie bij ''al woorden'' ) |
|
Little Miss Shy: | Dinsdag, september 09, 2008 09:50 |
heb je een writer''s block? ik mis je. |
|
lommert: | Woensdag, september 03, 2008 08:07 |
nu te wet5en van toen...het leven leert;)..groet willem |
|
ela: | Woensdag, september 03, 2008 00:49 |
Acht je gelukkig dat je veel mocht meemaken, dat geeft waarde aan het verdere leven. ela |
|
Auteur: Engeltjuh | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 03 september 2008 | ||
Thema's: |