ik zit hier in de trein,
naar een plek,
waar ik eigenlijk beter niet kan zijn.
een plek waar ik dacht klaar mee te zijn.
een plek waar herinneringen liggen..
en ook zoveel pijn.
ik zit in de trein.. met gevoelns die ik niet zou mogen hebben..
gevoelens die ik niet eens meer wil hebben..
maar tog zit ik in de trein..
naar de plek..
de plek waar ik niet meer aan zou mogen denken.
een plek die me waarschijlijk geen toekomst meer zou kunnen schenken..
maar tog volg ik mijn hart.
zoals altijd, vaak raak ik op die manier dingen kwijt.
maar ik zit tog weer in de trein.
ookal zegt mijn verstand andere dingen.

tog ben ik op weg