Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Ik voel de doden zwerven rond mij
Ik voel de doden zwerven rond mij
Doch niet als onbekende schimmen
Maar als geesten van de maatschappij
Die zich bij wat maneschijn trimmen
Omdat de zon hen heeft uitgedroogd
In die hoge sfeer vol verlangen
Waar men slechts de smart en pijn verhoogd
Als men op dat niveau blijft hangen
Het aardse stemde hen niet eens blij
Toen ze daalden in plaats van klimmen
Ze lonkten altijd terug naar mei
Terwijl de herfstworm lag te glimmen
Zo hebben ze mij als laatst beoogd
En houden ze mij vast gevangen
Zij die mij allen hebben gezoogd
Om naar hen te blijven verlangen
Reacties op dit gedicht
Vermeersch Jean-Paul vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Over dit gedicht
Auteur:
Vermeersch Jean-Paul
Gecontroleerd door:
Innerchild
Gepubliceerd op:
12 september 2008
Thema's:
[Esoterie]
[Dood]
[Mystiek]