sterren zijn wat doffer
want jij lacht niet meer
ze stralen niet als anders
ze doven keer op keer
de schoonheid is verdwenen
er schijnt nu een vaag licht
en als ik dat dan zie
denk ik aan jouw gezicht
de hemel is een engel rijker
want jij bent nu daar
jij niet in deze wereld
dat is nog altijd raar
laat jij de sterren weer schijnen
net als van te voren
laat je oude leven
je nieuwe niet meer storen
laat je voetstappen vervagen
maar raak onze harten wel nog aan
voel steeds de warmte van de liefde
laat de pijn nu maar gaan
Code-Y: | Maandag, september 29, 2008 17:20 |
heel erg mooi, een liefdevol verlangen. |
|
switi lobi: | Donderdag, september 25, 2008 18:06 |
Een krachtig gedicht! Liefs, switi lobi |
|
*ann: | Donderdag, september 25, 2008 17:37 |
prachtig.. lees het met tranen in mijn ogen. wauw! x |
|
Auteur: Sabri83 | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 25 september 2008 | ||
Thema's: |