Laat me maar evenin de stilte van het alleen zijnen mijn gedachtes wat verwardomdat het leven hard kan slaanbij mensen die wonen in mijn hartlaat me maar even alleen zijnmet mijn tranen en mijn verdrietik hou van mensen om mij heen hoormaar nu put ik kracht wat de stilte me biedteen machteloze zucht ontsnapt mijn lippenjammer dat je soms niet redden kuntwant iemand die al zoveel heeft geledenhad ik het juist zo intens gegundLiefs Gonny(Foto van Rien )
spirit of freedom: | Vrijdag, oktober 03, 2008 08:04 |
Lieve Gonny, Neem je tijd maar om dit nieuws te verwerken, ook jij hebt dat nodig. Maar volgens mij maak je al een goed begin door het van je af te schrijven. Liefs, Spirit of freedom |
|
Rien de Heer: | Donderdag, oktober 02, 2008 17:43 |
Je hebt ook hier iets moois en heel gevoeligs van gemaakt....geschreven vanuit je hart..... Groetjes, Rien. |
|
lommert: | Donderdag, oktober 02, 2008 15:29 |
droefmooie woorden ...soms is het alleen zijn met jezelf en stilte noodzakelijk...herkenbaar;)...liefs van mij willem |
|
ela: | Donderdag, oktober 02, 2008 11:56 |
Liefdevol gedicht. ela |
|
Jannie Hoogendam: | Donderdag, oktober 02, 2008 11:13 |
Ja lieve Gonny, de stilte is even heel belangrijk...even alleen zijn met je verdriet... ik begrijp je al te goed Knuffel voor jou van mij Jannie |
|
roosjerood: | Donderdag, oktober 02, 2008 09:16 |
zo droef ,stilmakend strkte |
|
Windwhisper: | Donderdag, oktober 02, 2008 08:58 |
het klinkt zo droef, het gevoel herkenbaar liefs Cobie |
|
Auteur: Gonny | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 02 oktober 2008 | ||
Thema's: |