Ik loop langs je lokaal,
het is misschien banaal.
Ik wil dat je me ziet,
ookal doet het me verdriet.
Ik zie je zitten,
op je tafel lig je te pitten.
Waar zit je aan te denken,
aan wat het leven je zou kunnen schenken?
Ik weet het je denkt aan mij,
en het maakt me niet bij.
Ik weet het niet meer,
het doet me zeer.
Geef me de tijd om te denken,
maar laat me niet alleen.
Het is moeilijk voor jou,
maar begrijp, ook voor mij.
Ik wil ruimte,
ruimte die jij me moet geven.
Alle ruimte van de wereld,
alle ruimte voor mij.