petrarcus (robert17): | Donderdag, april 04, 2002 20:17 |
Hoi Anouck :) mooie expressie van een moment van verwarring. Ik hoop voor je dat die laatste vraagteken een punt word. Liefs Robert |
|
sleepless: | Vrijdag, maart 29, 2002 11:56 |
Bij het lezen van dit gedicht heb ik even nagedacht. Hm, best wel 'funny'. Tjah, zo heeft ieder wel z'n jeugdsentiment. Groetjes. |
|
The Slayer: | Donderdag, maart 28, 2002 01:55 |
iedereen die je tegenkomt worden wel snipsel in je gedachten, maar waar je erg veel voor gaf/geeft die blijven op een stukje van je hart gekerft... als het idd om de eerste liefde gaat, ik ken ze ook nog, kop tot teen, elke detail.... leuk en mooi gedichtje anouckske :-) veeeel liefs The Slayer |
|
Sheena: | Woensdag, maart 27, 2002 22:05 |
ach ja ... je aller-aller-aller eerste liefde ..... *zucht* ... tsjeee ik weet nog steeds hoe hij eruit ziet, ieder detail ;) hahaha Sheena |
|
Di Angeli: | Woensdag, maart 27, 2002 21:17 |
Dat verleden is wat straks met weemoed wordt aangehaald naar je kinderen.... Geniet ervan om de ware te vinden en heb je de ware, weet je het nog niet zeker ;-) |
|
Lieverdje: | Woensdag, maart 27, 2002 20:03 |
Mmmm, herken ik wel... je oude liefdes vergeet je nooit, al word je stokoud. Eens in je hart gegrift, blijven er altijd "littekens" achter: de zoete (of bittere) herinneringen, die vechten om boven te komen als je hem weer ziet. Mooi gedicht, Anouk! Lieverdje xxx |
|
Ana: | Woensdag, maart 27, 2002 17:41 |
*zucht* | |
Auteur: Anouck ( Almost me) | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 27 maart 2002 | ||
Thema's: |