De laatste roos
Als de laatste roos niet meer zal bloeien
Nu jij er niet meer bent
Weet dan dat ik jou niet zal vergeten
Waar je dan ook bent
Daar stond ik dan met mijn twee rozen
Als laatste afscheidsgroet
De tranen kon ik niet meer bedwingen
Al hield ik mij nog zo goed
Toen het leven voor mij veel duisternis kende
Kruiste jij mijn levenspad
Als ware vrienden gingen wij door het leven
Waar ik veel steun aan had
Maar toen jouw hart niet goed functioneerde
Kwam het einde naderbij
Twee rozen die nooit meer zullen bloeien
Als laatste afscheid van mij
Nu alweer lang geleden begrijp ik heel goed
wat zo,n indruk achter laat
zojuist hoorde ik ‘’de laatste roos ‘’ spelen
dat het leven verder gaat
Karin .
lommert: | Zondag, oktober 05, 2008 07:35 |
ja, het leven gaat ook verder maar ''anders''...diep innerlijk schrijven vann jeb te lezen...liefs van mij met een goede morgen willem |
|
christina: | Zaterdag, oktober 04, 2008 23:06 |
tranen mogen gelaten worden ze zullen ondanks het verdriet pijn verlichten liefs en knuff christa |
|
Will Hanssen: | Zaterdag, oktober 04, 2008 22:42 |
Ontroerend mooi geschreven Karin..... Liefs, Will |
|
jurgen a: | Zaterdag, oktober 04, 2008 22:32 |
heel mooi gedicht hoor heb het zeker twee keer gelezen een pareltje. groetjes |
|
Windwhisper: | Zaterdag, oktober 04, 2008 22:20 |
ja meisje , vaker gooide ik, vanuit een pijnlijk afscheid witte rozen. heel droef stemt mij dit gedacht. liefs Cobie kuzzz |
|
Duvèra: | Zaterdag, oktober 04, 2008 21:59 |
Lieve Karin, in stilte gelezen. Zo mooi ! Zo intens ! Liefs van Duvèra knufff |
|
Auteur: karinvangelder | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 04 oktober 2008 | ||
Thema's: |