Artur zijn moeder, was heen gegaan
kwam via het tekenen, bij mij aan
Zij streelde zacht mijn lippen en wang
wat vreemd, toch was ik niet bang
In aanwezigheid zijn met hen
blij dat ik dit herken
De tekening werd ingelijst
en met het ding toen afgereisd
Bij de vader aangekomen
dit hadden wij nooit kunnen dromen
Kwam voor onze ogen haar naam
naast het portret van haar kind te staan
Dit heeft ons heel sterk geraakt
graag heb ik er meer zo gemaakt
Geduldig doe ik dus voort
en voel wanneer het is, alsof het zo hoort