Deprisief maar weet niet waarom.
Geluk komt me eindelijk te gemoed lopen.
En ben ik bang dat te verstoten.
Mensen vragen wat er is.
Mijn standaard antwoord is altijd niks.
Eindelijk geluk in de liefde.
Wetend wie je vierden zijn.
Loop je verder door je leven.
Maar toch kan je je vergeven.
Voor fouten die je heb gemaakt.
Die je dwars zitten.
Problemen kleven vast.
Je komt er niet meer van af.
Mensen kijken je aan.
De mensen die jou hebben laten gaan.
Ze proberen nog een kans te krijgen.
Jij zo dom om ze die kans te geven.
Ze flikken et je weer.
Ze gooien je hart heen en weer.
Ze verscheuren hem keer op keer.
Ja daar komt het echt op neer.