ik vroeg laatst aan Stef
kom jij jongen? Hij
antwoordde zo nadenken
Ja mama, ik kom
maar nu nog even niet!
toen ik vijf minuten later vroeg
hoe zit het jongen al onderweg
sprak hij duidelijk en scherp
neen, ik sta in de file mama
dus zal nog even duren
eer dat ik beneden bent
ik zei ok maar we vertrekken zo
we moeten op tijd zijn
toen zei stef: oke mama
ik stap uit en loop wel even
door de fille dan ben ik op tijd
ik kreeg plots de lappe lach
ineens ging het toettoet
ik schrok en hij stond helemaal klaar
voor mijn neus en zei heel wijs:
alé mama, ik wacht op u hoor!