sleepless: | Zaterdag, maart 30, 2002 12:49 |
Het missen van de onschuld. Hm, het zegt me iets :-) Groetjes. |
|
michris: | Donderdag, maart 28, 2002 23:33 |
Ik zou ook nog best weer even onbevangen kind willen zijn. Tis een mooi gedicht Doortje, ik denk niet je hiermee iemand gekrenkt hebt. Het kan wel gevoelens bij mensen oproepen. Iederen interpreteert het anders...maar bewust krenken dat zou jij nooit doen. liefs, michris |
|
Sheena: | Donderdag, maart 28, 2002 22:07 |
Heerlijk Door, boodschap begrepen, mag ik dan nu eindelijk uit die boom, waar ik al dagen in zit, sinds Di Angeli aant spelen met ons is gegaan ???? grijnsssssssssss Hellluuuupp nog maar een keer, Maaaaammmmmaaaaa hahahaha Ik vind um prachtig !!!! Sheena |
|
Lieverdje: | Donderdag, maart 28, 2002 21:48 |
Knap gedicht, Huting, maar als 't aan mj lag, wil ik nooit meer kind zijn. Hoewel zo'n zorgeloos kind wel mooi en schattig kan zijn. Lieverdje xxx |
|
Laurens Windig: | Donderdag, maart 28, 2002 20:05 |
Ik zou best nog eens bewust in een kinderwagen willen liggen en dan heerlijk door mijn moeder worden rondgereden | |
scrooge: | Donderdag, maart 28, 2002 20:03 |
Kennis is onze grootste vijand, houdt ons dom en we blijven naief, en gelukkig. Maar we hebben ons eigen graf gegraven door van de boom der kennis te eten toch? | |
Voske: | Donderdag, maart 28, 2002 18:18 |
Laat me hier als volwassen kind maar zeggen dat je groot gelijk hebt Doortje,over de ganse lijn. Groetjes,Voske.. |
|
free: | Donderdag, maart 28, 2002 17:49 |
je beschrijft het onbezorgde van 'n kind heel mooi... kan me die tijd nog wel herrinneren 'k heb t kind in mij behouden heerlijk!! liefs free |
|
Huting: | Donderdag, maart 28, 2002 13:09 |
Sorry, als ik iemand met dit gedicht heb gekrenkt, maar jullie kunnen ook niet weten wat ik met dat kind bedoel. Een kind in haar eerste levensfases, die nog niets weet van de grote mensen wereld.Ikzelf ken drommels goed de angsten die een kind daarna ervaren kan.. Liefs, Doortje |
|
lejaeghere rudi: | Donderdag, maart 28, 2002 13:08 |
Mooi, als ouder beseft men soms wel eens dat men iets verloren heeft als men naar zijn kinderen kijkt. Groetjes. Rudi | |
Driegeetjes: | Donderdag, maart 28, 2002 11:01 |
Doortje, ik begrijp wat je wil zeggen met jouw gedicht. En dat zegt een volwassene die als kind ook niet zijn angsten kon tonen, maar toch een volwassen kind is gebleven... En daarbij Doortje... Tis gewoonweg een mooi gedicht! DrieGeetjes |
|
Orphan Angel: | Donderdag, maart 28, 2002 08:37 |
Huting... het spijt om te zeggen, maar ik denk dat je dit keer vergeten bent om veldwerk te doen. Je hebt de strandbal ff misgeslagen hoor. Het is juist omdat een kind maar al te vaak niet onbezorgd kind kan zijn dat het nodig is om het later de ruimte geven om dat kind te kunnen zijn. Liefs, Orphan Angel |
|
Crissy: | Donderdag, maart 28, 2002 08:27 |
Een kind kent wel angsten ook al zie je het niet een kind toont niet zijn verdriet hij is bang dat jullie dat maar dom vinden maar eeen kind kent zeker wel angsten en ik denk soms nog meer als een volwassenen en een kind kan ook voelen of mensen verdrietig zijn en dan denken ze ligt dan aan mij? dus niet alleen volwassenen kent geen angsten maar iedereen kent angsten |
|
Auteur: Huting | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 28 maart 2002 | ||
Thema's: |