Vluchtig bewandel ik
alternatieve paden
Rusteloos verblijf ik
in de schaduw van mijn 'nieuwe' ik
Maar stralend verschijn ik
en neem de wereld op
Alsof het niets is
Onder jouw doordringende blik
Niet langer wil ik vluchten
of een masker dragen
Om de wereld die de mijne nooit zal zijn
te misleiden
Wat het leven tracht te breken
blijkt -nog steeds- onbreekbaar
en grenzeloos lijkt de liefde
die harten samenbindt
Ach, ik vind wel substituten
die me even lijken te begrijpen
En als ik moeite doe
Beleef ik soms nog wel plezier
Maar vanbinnen moet ik smalend lachen
Om de dwaasheid van het leven
Wetend dat ik mezelf pas ben
Wanneer ik bij jou ben
Dwing me niet
mezelf te zoeken
Ik ben tevreden met de ik
Die ik reeds gevonden heb...