Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Schijnende ogen
Je ogen stralen
Licht diep in mij
Ik met al mijn kwalen
Voel me verlicht en vrij
Je ogen schijnen
Ook in het zwart
Witte lijnen
Door het donker in mijn hart
Je ogen verfraaien
Wat eens lelijk was
Je bent goeds aan het zaaien
In mijn donkerste as
Je ogen doen ontgloeien
Passie en vuur
Oude paden ontgroeien
Ze waren niet voor de lange duur
Je ogen zagen
Vervallen wegen
En met stille windvlagen
Heb ik ze door jou ontstegen
Je ogen leiden
Tot waar ik wezen moet
Op nieuwe bladzijden
Wordt de toekomst begroet
Reacties op dit gedicht
Pathos vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Samhain
:
Donderdag, januari 08, 2009 00:46
Een prachtig schrijven, Samhain X
Littledolphin
:
Zondag, oktober 26, 2008 19:48
prachtige poezie liefs barbara
Over dit gedicht
Auteur:
Pathos
Gecontroleerd door:
pantarhei
Gepubliceerd op:
26 oktober 2008
Thema's:
[Liefde]
[Houden van]
[Genegenheid]