Nostalgie.
Opvallend in de Vissershaven
driemaster , zeil getuigd….
waarin ’t moderne van de scheepvaart
eerbiedig voor die glorie buigt.
Zij trekt de aandacht van de kijker
die nu denkbeeldig jaren terug
zich inleeft in de zeilhistorie
even een omgekeerde rug…..
die weg kijkt van moderne schepen
getaande zeilen ziet en ruikt,
de vele touwen en de lijnen
waardoor een diep respekt ontluikt.
Straks varend met gebolde zeilen
tussen de pier naar open zee
waarin de wind haar kracht zal meten
met het vernuft van lang gelee.
Is het de hang naar het verleden
naar romantiek en vakmanschap
dat doet genieten van dit zeilen
want dit was zo ontzettend knap.
Die witte volheid, bol geblazen ,
van zeilen in de blauwe zee
voeren gedachten naar ’t verleden
als wensdroom in dit varen mee.
Een stalen schip vol met containers
vaart binnen , overklast dit beeld
nu economisch sterk verantwoord
dat voor ons oog toch snel verveeld.
th.