Gehaaste mensen door de straten
een emotieloos gezicht
geen mens heeft blijkbaar in de gaten
dat ik mijn ogen op ze richt
Een dame rent, gehakte voeten
haar blik rust vluchtig op haar pols
altijd haasten, steeds maar moeten
nooit eens zwichten voor iets dols
Een man loopt haastig langs mijn raam
opent zijn mond eens om te gapen
duidelijk te laat naar bed gegaan
of helemaal nog niet geslapen
De haastige wereld waar wij in leven
kent niets van zijn oorspronkelijk bestaan
de reden dat het leven is gegeven…
is dat om gehaast weer weg te gaan?
Neem de tijd om te genieten
zodat je geluk eens wordt gevoed
laat al dat mooie toch niet schieten
omdat je altijd haasten moet !