toch wil ik iedereen bedanken die ik ken
die me bij hebben gestaan in de jaren
met datgeen er voor gezorgt hebben wat ik nu ben
positief of negatief, in gedachten zal ik het bewaren
hoe het werkelijk met mij ging...
dat weten jullie tot de dag van vandaag nog niet
wat of er werkelijk in mij omging
ik toonde wel een lach met in mijn hart veel verdriet
desalnietemin gaat het steeds beter met mij
geniet nu van de rust
met familie en vrienden aan mij zij
dit doe ik dan ook heel bewust
niet meer bang mijn gevoelens te tonen
of mijn verhaal te vertellen
geen angst meer om alleen te wonen
durf een ieder zelfs te bellen
de post wordt weer gewoon open gemaakt
de telefoon weer aangenomen
nee, er is niets meer dat me raakt
zelfs niet in mijn wildste dromen
mijn dankbaarheid is heel groot
groter dan je vermoeden kan
lig voor mijn gevoel niet meer in de goot
het is ook niet meer nodig dat ik me verman
nu mag ik weer een dame zijn
die vrolijk in het leven staat
met een lach op het gezicht heel fijn
die het verleden achter haar laat
ik weet dit is een kort verhaal
maar ik ben jullie dankbaar allemaal
BEDANKT!!