Hoe kun je zo je best doen en er toch zo'n puinhoop van maken?
Hoe kan het dat alles wat je doet gedoemd lijkt te falen?
Hoe kan het dat je omhoog probeert te klimmen,
maar telkens weer uitglijdt en naar beneden valt?
Hoe kan het toch, dat je diegenen pijnigt die je wilt beschermen?
Hoe kan het dat je jezelf nog meer pijn doet,
door vast te stellen, dat het anders kan en moet?
Hoe kan het dat de woorden maar blijven stromen?
Hoe kan het dat bij het antwoorden zoeken, de vragen blijven komen?
Hoe kan het toch dat alles zo'n puinhoop lijkt?
Is de goede weg al in zicht?
Hoe kan het dat alles wat je zeker wist, niet zo zeker meer lijkt?
Hoe kan het dat menigeen zo anders blijkt?
Hoe kan het toch allemaal?