Jacky Van den Berghe: | Dinsdag, november 11, 2008 03:49 |
Wat een eer! Wat een magere troost! Ondank is ''s werelds loon, maar de waanzin wordt geïllustreerd met de op pijnlijke rijen geplaatste witte kruisjes! Zij stierven tevroeg, hun leven niet geleefd! In piëteit, Jacky |
|
Hazen: | Maandag, november 10, 2008 23:32 |
Want iedere letter van hun naam wordt met respect in ''t lezen verweven; marmerzacht doorheen bloemen op de stilte... (blegh ''t is weer november, denk ik maar zo) Liefsknuf, |
|
Hieronymus: | Maandag, november 10, 2008 21:40 |
Ik ben vanmiddag op de site gaan kijken van het grootste militaire kerkhof ter wereld Esteban. Morgen ga ik, net zoals iedere jaar, met de poppy opgespeld groeten aan het monument der Gesneuvelden. Mooi geschreven beste vriend. Met respect Ronny |
|
Dasje (lucky): | Maandag, november 10, 2008 21:32 |
Deze gaat me weer door merg en been...denk dat de woorden uit je ziel komen...heel sterk, héél mooi! Liefs, Dasje ;o) (Zal jij aanwezig zijn bij ''the last post'' morgen?) |
|
Windwhisper: | Maandag, november 10, 2008 20:21 |
ja die name gebeiteld in het marmer....helden schrijven dat het hart de ziel en mijn gevoel raakt , een kippenvel gedicht Esteban. lieve groet Cobie kuzzzz fijne avond Esteban |
|
Elenore De Groote: | Maandag, november 10, 2008 20:14 |
Mooi! | |
Littledolphin: | Maandag, november 10, 2008 19:36 |
esteban, wat een stilmakend schrijven, weinig zijn het die mij raken, maar jij bent er een van die het wel lukt, liefs barbara | |
Lily May Parker: | Maandag, november 10, 2008 19:35 |
oef, wat een sterk gedicht opnieuw Esteban kus Lily may xxxxxxxxxx |
|
Auteur: esteban. | ||
Gecontroleerd door: benji | ||
Gepubliceerd op: 10 november 2008 | ||
Thema's: |