De nacht strekt zich voor me uit,
En de sterren lijken leeg,
Ik droom je verlangend bij me,
Toen werkelijkheid nog zweeg.
Waar mijn hart het huilen bezong,
En ik barstte maar niet brak,
Liet ik me gaan en kwam jij terug,
Maakte kracht me nog niet zwak.
Maar zelfs gebroken en verwond,
Blijft mijn hart je teder trouw,
Want in die waanzin van herinnering,
In die gekte, vind ik jou.
- Tussen tranen en schaterlachen,
In de schaduw van de zon –
saskia van dijk: | Zaterdag, februari 28, 2009 23:46 |
zucht... | |
geheime liefde: | Dinsdag, november 11, 2008 20:50 |
al weer zo''n heerlijke voelbare tranentrekker...het laat me stilstaan bij mijn eigen gedachten en gevoelens | |
lonely 1: | Dinsdag, november 11, 2008 19:50 |
ook voor mij herkenbaar, weer zo ontzettend mooi geschreven, liefs, hilde |
|
BosKlobouter: | Dinsdag, november 11, 2008 11:39 |
Zo herkenbaar :,) |
|
Auteur: Engeltjuh | ||
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 11 november 2008 | ||
Thema's: |