Terugkijkende ogen...
elke keer weer...
loerend naar de lekkernij..
die daar voor me ligt..
niet doen niet doen..
fluistert een stemmetje..
je kan het eten, het gaat er toch weer uit..
pak nou maar en geniet even ervan..
zegt het andere stemmetje..
Snel pak ik het en stop het in mijn mond..
de smaak proef ik niet..
het enigste waar ik mee bezig ben..
is me afvragen hoeveel calorieën erin zitten..
en hoelang ik daarvoor moet gaan kotsen..
Mijn schuldgevoel knaagt aan me..
ik haat mezelf..
mijn ogen kijken vol afschuw naar mezelf..
in die hatelijke spiegel..
Je bent gewoon een lelijk dik mormel..
snauw ik mezelf nijdig toe..
gauw ren ik naar de badkamer..
en dan begin ik..
kotsen, kotsen, kotsen..
alles moet eruit..
ik wil niet nog dikker worden..
het mag er niet bijkomen..
wanneer ik klaar ben, voel ik me goed.
Ik heb er niks bij gekregen vandaag,
ik moet het volhouden op deze manier..
ik geniet af en toe en ik kom niet aan..
maar van binnen..
voel ik me er niet goed over..
mijn keel herinnert me daaraan..
en het wijze stemmetje..
vertelt me steeds maar weer dat het niet goed is..
ik wou dat het anders kon..
maar ik stap terug in het verleden.