Ik voel me alleen,
'k vind al mijn vrienden gemeen.
Ze laten me staan,
en...voor mijn part mogen ze naar de maan!
Ik voel me alleen,
'k wil zelfs mijn kat niet om me heen.
Vlug ga ik naar mijn kamer sluipen,
om in mijn bed te kruipen.
Ik voel me alleen,
tegen iedereen zeg ik 'neen'.
Niets heeft voor mij nog belang,
maar...daar hoor ik moeder in de gang:
"Romina,ben je alleen?
Kom, we kijken tv met zijn tweeën."
In en wip zit ik voor de buis
en mijn verdriet...
is uit het huis.