Storm in een glas water
Het stormt in mijn hoofd,
gedachten en gevoelens draaien maar door.
Het is me nooit beloofd,
maar ik ga er altijd voor.
Ook bij zware tegenwind, die zo'n storm mij geeft,
merk ik gewoon dat ik word geleefd.
Als ik dan eindelijk mijn grenzen stel,
reageren al die mensen ontzettend fel.
Ze laten me niet met rust, versterken de storm in mijn hoofd,
maar ja, er is toch niemand in de wereld die mij gelooft.
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Zondag, november 23, 2008 13:10 |
| Gewoon jezelf tonen aan de anderen - hoe en wie je bent. Wedden dat mensen je geloven. Enne, leer ook gewoon neen te zeggen (hoe moeilijk dat soms is). Liefs, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Employee | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 23 november 2008 | ||
| Thema's: | ||