namen me mee
lieten mij
als schaduwlijkende drenkeling
in eigen emoties bewegen
steeds dieper zinken
in het deinend geluid
van mijn eenzaamheid
esteban.: | Dinsdag, november 25, 2008 19:27 |
De vibraties voelbaar tot aan de zee Martine... Knap schrijven weer, liefs esteban |
|
conan: | Dinsdag, november 25, 2008 17:47 |
galmende eenzaamheid....van schaal tot schaal...die deining zoekend naar het oog van de orkaan...die rust buiten het ik....mooi Tine! liefs conan*** |
|
Anneke Bakker: | Dinsdag, november 25, 2008 16:14 |
Luctor et emergo Tine, dat het je goed mag gaan. Veel liefs. Anneke |
|
kerima ellouise: | Dinsdag, november 25, 2008 14:51 |
verdrinken in eigen emoties alsof je in een schelp opgesloten zit en je het water...de wereld hoort van heel verre... mooi geschreven Tine! liefs kerima ellouise |
|
Ria -rimpeling-: | Dinsdag, november 25, 2008 14:37 |
Voelbare droefheid! liefs Ria |
|
Hieronymus: | Dinsdag, november 25, 2008 11:39 |
Gelukkig is dit gedicht in de verleden tijd geschreven en heb je met beide handen de toegeworpen reddingsboei gegrepen. Nietwaar Tine? Prachtig geschreven. Liefs Ronny |
|
sunset: | Dinsdag, november 25, 2008 11:07 |
Maar ik blijf je tegenhouden, zeker weten. Liefs en warme knuf, sunset |
|
gewoon gezellig: | Dinsdag, november 25, 2008 09:42 |
deze zomer heb ik de vibratie mogen voelen van klankschalen, een klank kunstenaar liet me trillingen voelen, zo mooi, even mooi als je gedicht...liefs | |
roosjerood: | Dinsdag, november 25, 2008 09:26 |
stilmakend ,droef verwoord | |
Windwhisper: | Dinsdag, november 25, 2008 08:52 |
Droef mooi lieve groet en goede morgen Martine kuzzz Cobie |
|
Auteur: verhavert | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 25 november 2008 | ||
Thema's: |