Altijd als mijn held sloeg jij je vleugels om mij heen.
Alleen al die tijd was je niet bij mij, we lieten elkaar alleen.
De liefde tussen jullie was vervaagd, ik snapte het toen niet.
Als klein meisje had ik een vader, het is nu mijn hart dat overgiet.
Nu ben je ziek, voor de zoveelste keer,
Terwijl ze willen dat ik van dit leven leer.
Ik snap niet waarom mijn held zo'n pijn word gedaan.
Papa's kleine meisje laat je nu los, ik moet je laten gaan.
Met tranen zeg ik je vaarwel voor de allerlaatste keer.
Misschien, zien we elkaar in de hemel, ooit weer.