Ik zie haar vaak lopen diezelfde weg
Met een lach kijken we dan naar elkaar
Alsof we van elkaar weten waar de weg ons brengt
Het blijft altijd bij die glimlach
‘T doet me goed als ik hem weer zien mag
Een baan heeft ze volgens mij niet
Een man evenmin
Laatst toen ik haar wat langer aankeek
Kon ik zien, de lijnen in je gezicht
Zwaar, lang en diep
Dragend een zwaar gewicht
Vond het boeiend te zien
Jouw ogen die altijd zo schitteren samen met je lach
Waardoor ik het nu pas zag
Nu ik je langer aankeek dan normaal
Werd jou gezicht voor mij een verhaal
Als ik nu naar mijn werk ga denk ik na
Over die lijnen in je gezicht
Wat is de reden dat ze er staan?
Is het in haar verleden moeilijk gegaan?
Is haar kwaad aangedaan?
Volgens mij heeft zij het gelaten voor wat het is
Je kan het aan haar zien
Het is een mooi gezicht
Volgens mij weet ze dat ik dat vind
Ze laat het me merken met mededogen
Toen ze voor het eerst iet zei
Dat het leven ons zal mogen
Net als de zon vol warmte in plaats van de koude nacht
Waarin we soms dolen
Vandaag was speciaal
Zij die voor eerst iets zei
Zij die elke ochtend loopt, dezelfde weg
Daar bij het strand waar ze de zon opziet komen
Omdat ze in plaats van ‘s avonds rond deed dolen
Koos voor de warmte van de zon
Waar haar schittering elke dag opnieuw begon
Haar alwetendheid wist dat het anders kon
Het boog de lijnen in haar gezicht tot iets moois om