De mens beschikt niet over leven of dood. Dat recht heeft hij niet. God beslist!
Geboren worden, leven en sterven.
Uit 'Herboren' (doorlopend gedicht)
... Anders is zijn (toch maar) tijdelijk bestaan niet eeuwig.
God beslist
Hij misbruikt ons. Hij misbruikt God.
Hij kan God alleen maar misbruiken,
omdat God zichzelf zichtbaar heeft
gemaakt. Hij kan alleen maar
schepper zijn door andermans
schepping, zoals een schilder die
de kleur van zijn verf uit een bloem
heeft gehaald.
Hij heeft ons geleerd na te bootsen.
Inderdaad, wij zijn niet veel meer
dan apen, in elk geval de luidste
papegaai. Zonder Gods schepping
kan hij niets. Zonder Gods schepping
kunnen wij niets. Zelfs Adam, is uit
de klei gehaald, uit het vrouwelijk
gedeelte van Hemel en Aarde. Hemel
en Aarde dat God schiep. Met
materialen kan je scheppen, met
materie kan je bouwen. Zichtbaar
maken wat onzichtbaar aanwezig is.
God schiep zijn schepping niet om
verheerlijkt te worden of om te worden
aanbeden, maar om de schepping te
laten weten dat zij hèm niet is! Be-
hoeden voor hoogmoed, voor waan.
De mens beschikt niet over leven of
dood, dat recht heeft hij niet. God
beslist. De schepping was een feit,
intelligentie werd de ruimte ingeslingerd,
het heelal gonst er van. Eéns zal er
een wezen ontstaan dat deze intel-
ligentie kan ontvangen, alles is erop
gericht. Zijn intelligentie. Wat moet
men daarmee aan gaan vangen? Zij
moet beschermd worden. Maar, de
onverlaat maakte misbruik van zijn
weten en bracht 'het wezen' het weten.
Het onvolledig weten. Teveel, voor zijn
nog onontwikkeld 'apparaat'. De mens
zou alles geloven wat men hem
wijsmaakt. Tevroeg bewust geworden,
dat intelligentie bestaat. Tevroeg in
de appel gebeten, nu weet hij hoe
hèt smaakt.