Kijk me aan met donkere ogen ze zijn zo mooi ze zijn zo bruin ergens zo leeg maar toch genoeg gevuld om in te verdrinken
Ik weet niet meer waarom ik twijfel aan mijn gevoelens voor jouw wereld maar ik denk dat ik verward ben en wél houd van deze kerel
Mijn lippen kennen de jouwe veel beter dan een ander
En bij jouw haardvuur word ik warmer dan in het heetst van wie dan ook
Dus waarom toch durf ik te denken aan een voorbij gaan van de tijd en heb ik angst of juist tevredenheid met het feit misschien misschien mijn liefste raken wij ooit elkander kwijt