Tonnie had bruine voortandjes en een voetbal, het meisje had een babypop, Anneliesje gekregen op haar eerste verjaardag, de pop was toen net zo groot als het meisje, en beleefde alle levensfasen mee,altijd op een belangrijke plek, er werden kinderen geboren, dierbaren overleden, Annelies was er altijd bij, als troost, weemoed naar voorbije tijden, getuige van blijde gebeurtenissen, de eerste verliefdheid, ze heeft thans een plek in de vitrine en draagt de kleertjes van haar eerstgeborene.
Hoe zou het leven haar zijn vergaan als die ene momentopname niet vereeuwigd was, je net iets later de deur uit ging, andere mensen had ontmoet? Annelies lacht vanuit de vitrine haar poppenlach met een roze nagellakmondje, want lippenstift bezat ze toen niet, nu nog niet. Misschien dat diep in de volwassen vrouw het kleine meisje van de foto nog bestaat, herontdekt kan worden zodra ze op het juiste moment de juiste hand durft aan te nemen.
lommert: | Woensdag, december 31, 2008 10:29 |
vingers:) | |
lommert: | Woensdag, december 31, 2008 10:29 |
die ene momentopname ...in het nooit t5e wetyen...graag geleze3n..indenkend schrijven willem |
|
Hazen: | Maandag, december 29, 2008 07:49 |
Sterk !!! Goedemorgenliefs, |
|
Innerchild: | Zondag, december 28, 2008 18:07 |
Vraag blijft: welke hand mag/durf/kan je aannemen ? Ik vertrouw er geen enkele meer ... :( Sterk stukje ! |
|
lexx: | Zondag, december 28, 2008 14:36 |
goeie en mooie woordkeuze :) met een innerlijk verlangen naar wat voorbij is. ach, wie weet he. voor elke poppedijn is een puk. hihi. bij wijze van spreken dan toch. | |
kerima ellouise: | Zondag, december 28, 2008 14:30 |
een innersterk stukje schrijven 88...wie weet doet het herontdekken prachtige handen opengaan... liefs kerima ellouise |
|
Auteur: spring-in-het-veld | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 28 december 2008 | ||
Thema's: |