stil staan en doorgaan.
Na al deze jaren is er eigenlijk nog niets verranderd.
steeds een nieuw begin maar een einde komt er nooit.
hoewel ik ouder en wijzer ben geworden en sterker bovendien.
ik probeer een gelukkig leven te leiden en alle obstakels in mijn weg te vermijden.
maar keer op keer gebeurt er iets waar ik niet ongestoord langsheen kan lopen.
vervelende momenten komen er ongehinderd ingeslopen.
dan ga ik bedenken hoe ik met het vervelende moment om moet gaan, zonder dat het me fataal vanbinnen kapot maakt.
maar hoe dan ook het is een gebeurtenis die me vreselijk aangrijpt en me diep van binnen raakt.
Ik probeer er even bij stil te staan,om vervolgens weer door te kunnen gaan.
maar mijn benen worden zwaar ik raak echt uitgeput,een einde komt er nooit en hindernissen blijven zich voordoen op mijn weg.
je zou kunnen zeggen je hebt gewoon heel veel pech,
maar dat is het niet het is meer dan dat en daarom doet het me zoveel verdriet.
toch zal ik doorgaan ook al komt het einde niet.