soms weet je niets zeker meer
je vraagt je af wie je echte vrienden zijn
je moeder je wel serieus neemt
je met grote vraagtekens
je kan ze niet loslaten
je wordt door je ouders een heks genoemd
alleen om je haar
nu weet ik het zeker
ze zien mij liever als een heel net meisje met een rokje en blousje
maar zo ben ik niet
ik ben mezelf
en wil niks aan m'n kleding of haar veranderen
maar toch accepteren ze het niet
en dan nog geens van die domme mensen
ze lopen de hele tijd tegen je te zeiken
sommige mensen doen dan weer of ze je aardig vinden
maar ondertussen weet ik wel beter
deze dingen ze maken me onzeker
ik kan nergens mezelf zijn
waarom maar altijd dat nette gedoe
het gezeik wat er allemaal mis met je is
die dingen maken me onzeker
het enige wat ik wil is mezelf zijn!