Leven leiden
Soms, lijd ik mijn leven, en leid ik mijn bestaan
in goede banen, zoals wordt verwacht.
Buiten, in strijd met binnen,
mijn kracht op automatisch gebracht.
Hunkeren naar ideale liefde,
iets wat misschien niet bestaat.
Maar stel…
Rug aan rug met mezelf en mijn naaste.
Dichtgeklapt, als een kelk van een bloem,
met een kloppend hart vanbinnen.
Niet wetend hoe open te bloeien.
Wachtend, op het moment,
dat de liefde naar mij toe vloeit.
Wetende, dat ze vanbinnenuit moet groeien…
Vanuit mezelf, en reikend naar ‘om me heen’.
Wie leert mij de kunst te beminnen?
Mezelf…van binnen te beginnen.
Een leidende hand, in het lijdend leven.
Alles voor over, wie mij dat kan geven.
Mezelf, ikzelf, ik blijf het proberen,
Mijn weg te gaan, zonder mij af te keren.