Aan de oppervlakte, je merkt het niet
Het komt gewoon omdat je niets ziet
Geen blauwe plekken, geen bloed
Maar dat betekend niet dat het geen pijn meer doet
Een gelukkig en sterk persoon denkt men
Waarom is het, dat ik mezelf heel anders ken
Altijd rusteloos, altijd rotzooi altijd wraak
Elke keer opnieuw, het is weer raak
Er word naar me gegooid met zinnen
Ik weet niet wat ik hier tegen kan beginnen
En toch ook van buiten niet te zien
Klinkt een beetje vreemd misschien
Maar die blauwe plekken zitten diep verborgen in mij
Op een plek, daar komt geen mens meer bij
silketjj: | Vrijdag, januari 30, 2009 11:37 |
heel mooi geschreven! praten met mens kan veel doen! het is al een goed begin dat je wat je voelt verwerkt in gedichten! houden zo! en veel sterkte! liefs Silke |
|
blackXrose: | Donderdag, januari 22, 2009 19:41 |
Super mooi! | |
Quicksilver: | Zondag, januari 11, 2009 21:00 |
Wens je maar sterkte toe! liefs,dicky |
|
trucker klaas: | Zondag, januari 11, 2009 03:45 |
woorden die raken kunnen breken ,kunnen maken helderheid in dicht brengen leed aan het licht mooi ,klaas |
|
ela: | Zondag, januari 11, 2009 01:16 |
Een pijn die aan je vreet is erger dan meppen te krijgen. ela |
|
Auteur: Zomaar7 | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 11 januari 2009 | ||
Thema's: |