Beste mama en papa,
Het spijt me dat ik niet ben
wat jullie verwachten van mij te zijn
ik trek totaal niet op hen
en het doet jullie wss verschrikkelijk veel pijn
Ik laat men paardje geen dag alleen
als het echt niet moet
en misschien lijkt het voor jullie gemeen
maar zij is degene dat me lachen doet
Altijd doe ik wel iets verkeerd
en ja ben oud genoeg om te gaan
meer en meer krijg ik dat lesje geleerd
dat er anders een einde komt aan mijn bestaan
Ik ben niet de perfecte dochter in het leven
maar bestaat het wel dan
ergens weet ik dat jullie wel om me geven
maar besef ik nog meer dat het zo niet verder kan
Ik ben 28 jaar en de tijd is gekomen
dat ik jullie moet gaan verlaten
voor ik helemaal stop met dromen
voor jullie me helemaal gaan haten
Steeds meer woorden worden er gesproken
steeds meer dingen worden er gezegd
en eigenlijk ben ik helemaal gebroken
en voel ik me verschrikkelijk slecht
Onzeker ben ik altijd al geweest
verdriet heb ik al vaak gehad
begrijp aub wat je hier leest
maar het wordt tijd voor een ander pad
Ik huil iedere dag een beetje meer
wordt steeds opstandiger dan voorheen
en iedere keer weer
sta ik meer en meer alleen
Het is genoeg, het is voorbij
het mag zo niet verder gaan
noch voor jullie noch voor mij
is dit een aangenaam bestaan
Vechten heb ik geen zin meer in
want ik word er ziek van
misschien is het niet naar jullie zin
maar ik denk dat ik best op eigen benen staan kan
Sorry voor de ellende dat ik jullie geef
sorry voor het niet zijn
sorry voor het leven dat ik leef
sorry voor alle verdriet en pijn
Een tijdje zal ik wel breken
tijd voor mezelf nemen
en als ik wat meer tijd in mezelf heb kunnen steken
zal ik jullie niet langer van me ontnemen