Heb ik her mijn leven aan op gehangen?
Vroeger wilde ik al geen kind meer zijn,
alles is gevallen, voor niets herbouwd,
de kracht is uit zijn schoenen gevlogen,
wat moet hij anders doen dan accepteren en verdedigen?
Achtervolgingen nu hij zwak is,
verloren in de zonde van alles wat hij achterliet.
Het mooiste is wat jij me hebt gegeven,
ik lach, moord, en heb lief,
misschien voor eeuwig.
Het is namelijk de trein die niet rijden wil,
het zijn woorden die niet willen komen.
Mijn woorden zijn te groot voor mijn hart,
wie weet moet ik ooit wel toegeven.
Ooit zullen we misschien wel moeten springen,
maar niet helemaal tegen onze wil in.
Er is melk gemorst op mijn wollen jurkje.
Ik zal alles laten zien wat mij vertegenwoordigd,
jij hoeft niets van me te geloven.
Snel genoteerd, omdat we er de tijd niet meer voor nemen.
Dood door de rivier,
emotie- en vormeloos,
leeg omhulsel,
hij.