gedonder
Moeder dat zich natuur noemt
De wind vloog langs de veranda.
de dromenvanger draaide wild in het rond met de klanken van de regen.
Donkere wolken pakte zich aan in de oneindigheid van de horizon.
De laatste vogel gevlogen.
Even een oor verdovende stilte.
Er was niets echt nada.
alleen stond ik daar op het veld.
mijn hoofd gericht op dat wat ons zo heilig is.
3 dove klappen en daar ging ik.
ik geleid en bevrijd!
De wind vloog langs de veranda.
de dromenvanger draaide wild in het rond met de klanken van de regen.
Donkere wolken pakte zich aan in de oneindigheid van de horizon.
De laatste vogel gevlogen.
Even een oor verdovende stilte.
Er was niets echt nada.
alleen stond ik daar op het veld.
mijn hoofd gericht op dat wat ons zo heilig is.
3 dove klappen en daar ging ik.
ik geleid en bevrijd!
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: balance-bianca86 | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 16 januari 2009 | ||
| Thema's: | ||