De nacht is donkerder,
de sterren en maan geen geheel,
sins jij mij verlaten hebt,
is zelfs niets veel te veel.
Woorden snijden door mijn hart,
eigenlijk gewoon door alles heen,
probeer een positief iets te bedenken,
maar ik vind er geen.
Want wat er mooi was in mijn leven,
dat ene lichtpuntje in al het grauw,
heeft mij verlaten,
dat ligt nu bij jou.
Ik weet dat ik verder moet,
nee het leven staat niet stil,
maar als het niet met jou kan zijn.
weet ik niet of ik dit leven wil.