Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
De dood en de violist
Droefgeestig holle klanken
in glissando, toon na toon
de violist vertelt zijn deel
over de droefheid en de vreugde
De violist bespeelt de snaren
ontlokkend kleur en klank
in aaneengeregen melodieën
van stil gevangen schoonheid
In bewogen tranen van het adagio
of het vivace van de violist
ontvouwt hij zijn emoties
als een roos die loom ontluikt
Weerklank van gezangen
de violist nu stil, diepbewogen
een laatste traan geplengd
als zijn “Requiem” weerklinkt.
Reacties op dit gedicht
Jos Strijbosch vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
soofje
:
Donderdag, april 04, 2002 20:22
zeer mooi beschreven...
mooie woorden gebruikt...
liefs -soofje-
Over dit gedicht
Auteur:
Jos Strijbosch
Gecontroleerd door:
Gepubliceerd op:
04 april 2002
Thema's:
[Verdriet]