fairytale

In mijn hoofd woont sinds kort een elfje

Ze kwam tot mij in een droom

Haar vleugels zijn azuur blauw

Met zachte randjes lila

Verveelt hangt ze over een halfwassen maan Ik zie haar uitdagend en ontdeugend staan Met glimmertjes in haar grote ogen Zij doet wat mensenmeisjes niet mogen Aan haar voeten zwart wit gestreepte kniesokjes om haar heen dartellen de sneeuwvlokjes vleugels teer en o zo fijn o als ik haar had kunnen zijn met mooie elfen punt oren zodat ze dieren goed kan horen lang sierlijke puntjes als grote tenen ik heb haar nooit een traan zien wenen ze houd van symbolische afbeeldingen mijn hart gloeit als zij begint te zingen triquerta of pentagram zij weet er alles van ik probeerde haar op mijn papier te vangen tevergeefs, zij wil niet aan een muur hangen dus houd ik haar bij mij ongeverft

en hoop dat mijn herinnering niet bederft

Geschreven door

vampia luna venus

Reacties op dit gedicht

vampia luna venus vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Tuimelaar:	Zaterdag, januari 31, 2009 18:51
schattig. klein dingetje: verveeld, dartelen en triquetra. ik heb ook zoiets, maar het neemt zo''n beetje alle vormen aan die ik kn bedenken, en als ik zin heb om gewoon wat te babbelen, neemt het een vorm aan en praat terug :-p

Over dit gedicht

Auteur: vampia luna venus
Gecontroleerd door:
Gepubliceerd op: 22 januari 2009
Thema's: [Geluk] [Fictie]