de voordeur dichtgegooid en de sleutel in het slot
draai ik en glip jij nog snel tussen kieren door,
vermoordt het alleen zijn en de muziek
met een klassieke stilte in rust van het moment
waar ik jou buitensluit en jij er nog steeds bent
| bring-me-on: | Donderdag, januari 29, 2009 15:47 |
| phew meis. goeie nadenker deze! super. Kus | |
| Elymare: | Maandag, januari 26, 2009 16:32 |
| Wat zal ik nog eens zeggen... Ik vind het een heel sterk gedicht, ben op dit moment voor filosofie op school met het gevoel eenzaamheid bezig en dan kom ik dit zo tegen.. Het verwoord het gevoel helemaal, de verstikking van het alleen zijn. Maar het is wel moeilijk geschreven vind ik. |
|
| Oorlam: | Maandag, januari 26, 2009 15:45 |
| Mooi in elkaar gebreid:) De vorm heeft iets ingeslotenachtigs..dat past mooi |
|
| Sifra.: | Maandag, januari 26, 2009 15:42 |
Knuff |
|
| Amon: | Maandag, januari 26, 2009 14:35 |
| godskolere..... wat kan jij toch steengoed schrijven | |
| kerima ellouise: | Maandag, januari 26, 2009 14:28 |
| eentje om te herlezen om alle sterke beelden te laten binnenstromen sterk geschreven liefs kerima ellouise |
|
| switi lobi: | Maandag, januari 26, 2009 13:24 |
| Pfoe... even op adem komen hoor. Sterk, dat zeker. Je voelt de beklemming. Liefs, switi lobi |
|
| red one: | Maandag, januari 26, 2009 13:20 |
| als je begrijpt wat ik bedoel. | |
| red one: | Maandag, januari 26, 2009 13:20 |
| knap bedacht ook, alleen zo overvol dat de eenzaamheid ervan bijna vervaagd. |
|
| red one: | Maandag, januari 26, 2009 13:19 |
| auw... supersterk dat zeker! Knuff |
|
| Auteur: Quando | ||
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 26 januari 2009 | ||
| Thema's: | ||