Ik kon het ook wel schrijven in mijn eigen handschrift. Maar dan zou ik de tranen niet kunnen bedwingen en zou die inkt zich in het papier verdringen, als vlekken en littekens die nooit helen. Zodat deze letters noch leesbaar zullen zijn. Zoals de vele beloftes die jij maakte. En mij liet verheugen op onze verzoening in volle teugen. Die keer dat jij huilde aan de telefoon deed me pijn. Waren de tranen oprecht voor mij of was je gewoon even de weg kwijt? Telkens haal je me over. Mijn gevoel voor jou was onmeetbaar groot. Ik wil je het laten voelen in dit gedicht, en geef me nu volledig bloot. Na een periode van ontsnappen en onderdrukken van onze gevoelens wordt het stilaan tijd voor echt oprechtheid. Er is maar een ding wat jou continu bezighoud en wat mij vermoeid. Misschien heb jij dan pas het gevoel dat er echt wat bloeit. Na het lezen van deze zin weet je wie zich hier met jou bemoeit. Zeer waarschijnlijk heb ik jou door, maar jij als persoon gaat nog altijd voor. Dit gedicht is voor jou. Via deze weg kan ik je niet voelen of horen maar enkel treffen met deze woorden. Ik hoor je hersens al kraken. Ik heb maanden terug al voor jou gekozen. tijdens de eerste ontmoeting kon je mij enkel en alleen laten blozen. En toch was je ondertussen met iemand anders aan het fozen. Jij Daniel, jij bent degene die mij echt volstrekt van streek maakt. Zowel in mijn hoofd als in mijn nu machteloze hart. In deze lege envelop zit net zoveel inhoud als dat jij zegt dat je van mij houdt. Het is maar hoe je het interpreteer of zie ik het wederom verkeerd? Is de beginfase altijd het mooist? Moet ik me laten leiden door jouw oppervlakkige intuïtie? Dat zijn de vragen die ik mijzelf stel als jij me belt. Jou stem klinkt door mijn hoofd, en maken alleen in mijn dromen de dingen waar die je mij beloofd. De afstand en tijd tussen ons zie ik slechts als bijzaak maar jij als hoofdoorzaak. Toch weer je me te blijven boeien. Maar die leugens en wantrouwende houding kunnen onmogelijk een basis blijven. Toch krijg je mij echt niet klein. Maar doe je me onbewust ontzettende pijn. Een hart is geen speeltuin waar je overal kuilen mag graven. En mij continu kan uitdagen. Waarom ga je er nog mee door? Vroegen al mijn vriendin in koor. Ook al is jou omschrijving over mij en andersom vaak negatief. Je bent en blijft mijn hartendief
Veel Liefs , het oneindige.
Jillian Jades