in jouw woestijn
mag ik
korrelen
in jouw woestijn
in het zand van hitte
alle dagen onvervreemdbaar
bij je zijn
nachten met je delen
in de uitstraling van pijn
om het niet bij je kunnen zijn
samen schurken tegen rotsen
waar we botsten dat maakte
onze korrels voelbaar fijn
mag ik als los zand nog
door je handen glijden jouw
sahara zal mijn gobi nooit benijden
wil melker
30/01/2009
hiljaa: | Zaterdag, januari 31, 2009 14:03 |
weer een parel van gedicht knufleifs--hiljaa-- |
|
verhavert: | Zaterdag, januari 31, 2009 00:53 |
zolang wij zijn plukken wij onvermoeid voor elkaar de mooieste bloemen laten wij in herinnering elk ogenblik voor immer geuren als een eindeloze droom van liefhebben en koesterend beleven onder een helblauwe hemel |
|
Hieronymus: | Vrijdag, januari 30, 2009 12:48 |
Echte liefde doorstaat alle zandstormen. Mooi Wil Beste groet Ronny |
|
kerima ellouise: | Vrijdag, januari 30, 2009 11:12 |
mooi gedicht Wil! liefs kerima ellouise |
|
Quicksilver: | Vrijdag, januari 30, 2009 11:10 |
prachtig mooi geschreven! fijn weekend lief mens dicky |
|
verhavert: | Vrijdag, januari 30, 2009 08:02 |
prachtig dicht wil liefs martine |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 30 januari 2009 | ||
Thema's: |