Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
lichtval
zonlicht
valt door het
gekleurde glas
op het hout
dat haar omhult
rozen weerkaatsen
het gekleurde licht
veel te vroeg
zal zij het licht
niet meer aanschouwen
de vrouw die beter
wilde zijn dan haar
mannelijke evenknieƫn
die hen deed verstommen
met haar passievolle kennis
veel te vroeg brengen
velen de laatste eer
vol in het leven omgevallen
gezaaid worden op de akker
land hoog boven de polder
wachten met velen op de
dag dat er een ommekeer zal zijn
nu rest alleen de herinnering
totdat zij die de herinnering
in leven houden die herinnering
ook niet meer zullen herinneren
lichtval zal ons blijven herinneren
30JAN2009 2211
Reacties op dit gedicht
wileo vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Over dit gedicht
Auteur:
wileo
Gecontroleerd door:
maria
Gepubliceerd op:
30 januari 2009
Thema's:
[Bewondering]
[Delen]
[Dood]